Astra na szczęście mam to może go sobie tylko rozsadzę dokupię, bo taki astrów łan bardzo zacnie wyglada Pokazuj Monia, pokazuj bo jest co oglądać ..

Nie zamówiłam astrów, ale zaraz się wytłumaczę. Bardzo pięknie kwitną, jak moje przymiotno, którego mam pod dostatkiem. W doniczkach łatwiej zachować wilgotność przy suszy i szybko się je chowa w czasie mrozów. Dla wielu roślin to ratunek, przynajmniej u mnie.
Piękna strefa cienia, byłoby miejsce u mnie, tylko czy dadzą radę.

Moniczko, ja też się pochwalę, że pod wpływem Twoich cudnych zdjęć ja również nabyłam śliczne asterki w ilości 3 szt. W sumie to ja już dawno chciałam je kupić i przetestować w moim suchym ogrodzie. Mam nadzieje, że będą rosły i kwitły. Jak się uda to dokupię następne

Astrów nie kupiłam ale wątek przeczytałam jednym tchem .Sliczny o kazdej porze.

Aster rozkrzewiony trafił też na moją listę chciejstw .
Moniczko, czy tę kobaltową donicę planujesz zostawić na zimę w ogrodzie?

edyta napisał:
Moniczko, nie odpowiadaj, za dużo chciałaby wiedzieć

Wszystkich zachwycił aster i nie mówię że mnie się nie podobna bo bym skłamała ale rodem w donicy bardzo mnie zaintrygował

Ewo... no jak nic, bierzesz mnie pod włos... i teraz muszę się wykazać, by posuchy, która co i rusz gości w tym wątku, nie było


Nelu... całkiem możliwe, że faktycznie wyczerpałam limit śniegu przeznaczony na ten sezon... ale kto wie, może jeszcze jakiś łaskawy opad w styczniu się zdarzy... albo w kwietniu na ten przykład... szkoda jednak, że nie teraz, gdy na noc wigilijną zapowiadają trzaskający mróz

Zastanawiałam się po Twoim wpisie, jakie konkretnie żywisz obawy co do rodka i co mi umknęło? Że w donicy opatulony nie będzie czy że miejsce na zimowanie nie takie czy jeszcze coś innego? Ale po naszej rozmowie skonstatowałam, że Ty nie o rodka się martwisz a o donicę... no ja wiem, że ona piękna, ale uparcie się będę trzymać tego, że ma być też mrozoodporna... i woda w niej nie stoi, ino rodek rośnie... ale tak, jak Ci obiecałam, na czas najbliższych mrozów przesunę ją pod ścianę tarasową... dla spokojności Twego serca


Sibi... 7! Ho-ho! Idziesz w brawurę! Pani też będzie z astrów zadowolona... a ja ze swej strony będę się starała, by mój ogródek swej zarąbistości nie stracił


Danusiu... no jak dmuchnęło od Ciebie, to nie szło inaczej i pobieliło... na 2 dni... gorzej teraz, bo w prognozach straszą mnie nocą wigilijną z -12 °C na sucho, bez ociupinki śnieżku... na szczęście w odwodzie mam 2 wory igieł od Margotki, to choć je na paprocie sypnę... i będę miała ogród zamiast zaśnieżonego, to zaiglony

A rodka polecam, tylko musisz go sobie wytropić... mnie 'Schneekissena' wyszukała Ania... a raczej trafiła na niego całkiem przypadkowo... na szczęście Ania ma w takich sytuacjach zwyczaj dzwonić i pytać: Znasz? Brać? Ciąg dalszy jest łatwy do przewidzenia Bo generalnie to w szkółkach w ofercie go nie uświadczysz, ale jak wiadomo centra ogrodnicze rządzą się innymi prawami i miłe niespodzianki się zdarzają... zaś cena 30zł - zamiast 30 eurasków, gdybym chciała go sobie ściągnąć z zagramanicy - to jest bonus nad bonusy


Marzenko... to jak już się łanu astrowego doczekasz, nie omieszkaj się nim pochwalić


Kasiu... nie musisz się tłumaczyć z braku zakupu... a ja bynajmniej miłych gości strefy cienia z tego nie rozliczam... przymiotno u Ciebie też robi robotę... no i przecież nie chodzi o to, by bezrefleksyjnie powielać rozwiązania innych ogrodników a o to, by znaleźć odpowiadającą nam z takich czy innych względów roślinę, która zaakceptuje nasze warunki ogrodowe... ot i cały klucz do pięknych widoków... mnie z astrem rozkrzewionym się udało i myślę, że jest on na tyle pancerną rośliną, tolerującą raz, że suszę, dwa, że cień, że uda się też w innych ogrodach... mam jednak u siebie szereg roślin, które ponoć do cienia/ półcienia się nadają, ale mimo moich starań, piękne i bujne być w moim ogrodzie nie chcą, choć w innych takie właśnie a i owszem są... i tylko wieczna z nimi frustracja... chyba zaraz o nich opowiem.


Swietko... wiem, że w Twoim ogrodzie latem bywa ekstremalnie sucho, ale jestem przekonana, że aster rozkrzewiony da sobie radę i u Ciebie


Ewik... ojojoj... jednym tchem a to przeca nie kryminał... miło mi, że się podobało... a są szanse, że podzielisz się z nami swoimi widokami ogrodowymi?


Edytko... na Twoich połaciach to się jeszcze duuużo zmieści... już jestem ciekawa, gdzie te astrowe obłoki będą się u Ciebie unosić

Ty mnie się pytasz o donicę... a ja po tym, jak Nela sprzedała mi swoje obawy, pomyślałam: zapytam Edyty... bo kto, jak nie ona, wie, jak to z tym zimowaniem donic ma być... w końcu moje donice to konsekwencja widoku Twoich donic... i co teraz?

Tymczasem plan, który zawczasu powzięłam, zakładał, że szkliwione donice, co to mrozoodporne mają być... a których się dochrapałam w tym roku 4 (pierwsza z rodkiem, druga z klonem, trzecia i czwarta ze śpiącymi w tej chwili hostami), zostawiam na pastwę mrozu... tym bardziej, że od kilku lat zimują w moim ogrodzie, tyle że pod murem, gdzie opadów jest zasadniczo najmniej, także zwykłe domowe doniczki ceramiczne, bynajmniej nie mrozoodporne (z hostami, które w sezonie okupują schody tarasowe) i z tychże dotąd pękła mi tylko 1 sztuka... no ale że faktycznie idzie mróz dwucyfrowy, to... jak już wspominałam, dla spokojności serca Neli... plan koryguję i jutro/ pojutrze wszystkie mrozoodporne szkliwione sztuki powędrują na taras pod ścianę i być może pod flizelinowy kocyk... a niemrozoodporne zostają tam, gdzie są, tylko dostaną czapę z kory, liści i igieł

A Ty jak będziesz postępować ze swoimi donicami?


Tomasz... chyba Ci się nudzi... poinspirowałbyś nas lepiej jakimś nowym wątkiem paprociowym


Gosiu... a zaintrygowanie to tym konkretnym rodkiem czy formą uprawy? Czyżbyś jakieś plany rodkowe miała? To mów... mów mi o tym... i tylko dodam, że nie każdy różanecznik do donicy się nadaje, ale takie maleńtastwa o powolnym wzroście to przecież aż się proszą o należyte wyeksponowanie

W ogrodzie na ten moment mam zasadzone 2 maluchy, oba Duńczyki: >> 'Needle Dane' oraz >> 'Birck's Dane' i muszę rzec, że w sezonie to mało co je widziałam... tyle co wczesną wiosną, bo potem dały się przerosnąć tulipanom... a chwilę potem hościskom... dopiero w listopadzie pokazały się w całości na nowo... i też przemyśliwuję, czy je nie przesadzić do donic... tudzież druga opcja to przetrzebienie towarzystwa wokół



To co, może tym razem październikowe obrazki tudzież dywagacje? Zapraszam

Z początkiem miesiąca aster rozkrzewiony czyli moja niezaprzeczalna gwiazda sezonu i zwycięzca w kategorii: bezproblemowe kwiaty w suchym cieniu... nadal pozostawał w formie



Dopiero połowa października przyniosła masowo zasuszanie a następnie utratę płatków i tak zwaną fazę przejściową w jego rozwoju... czyli przejściowe zbrzydnięcie... po czym weszliśmy w etap puchatych kulek




To dla odmiany moje frustracje... czyli podium kwiatowych rozczarowań, jeśli chodzi o kwiaty późnego lata i jesieni w strefie cienia

Pierwsze miejsce w kategorii kwiatowych porażek - trójsklepka... z wielopędowego egzemplarza z mnóstwem kwiatów, podarowanego mi w zeszłym sezonie przez Basię, w tym doczekałam się pędu sztuk 1 i 3 rozwiniętych kwiatów, kolejne 2 trójsklepkowe egzemplarze nie zdołały rozwinąć pąków wcale... a jeszcze inne - a było tych zakupionych odmian i gatunków w ostatnich 2-3 latach 4 po 2 sztuki - przepadły już na amen... i jak tu żyć, gdy taka piękność ma mnie w nosie
Ania podsunęła mi jeszcze pomysł, by celem eksperymentu przenieść trójsklepkę do doniczki i zastosować hydrożel... taka ostatnia szansa, zakładając ofkoz, że mi się ta jedna czy druga trójsklepka w przyszłym sezonie na rabacie pojawić raczy



Miejsce drugie - świecznica... uwielbiam za zapach... niestety z sezonu na sezon z kwitnieniem coraz gorzej, w tym żaden z 4 egzemplarzy ciemnolistnych 'Pink Spike' nie wykształcił pędów kwiatowych, natomiast egzemplarz zielonolistny 'Prichard's Giant' popisał się li tylko tą maleńką kolbą... ale i ona potrafiła rozsnuć wokół siebie cudowny aromat... za krótka to jednak była chwila, za krótka... no i jeszcze świecznica japońska 'Cheju-do', ta może by i kwitła, bo dotąd czyniła to corocznie, ale nim zawiązała pąki, została stratowana przez koty i ledwie jej pojedynczy listek się uchował



Miejsce trzecie - zawilec... ech... ileż ja bym dała za te łany pełnego wdzięku kwiecia, które widzę i podziwiam w innych ogrodach... no niestety... jedynym współpracującym u mnie zawilcem jest 'Praecox', ale - żeby było śmiesznie - tylko 1 egzemplarz na 3 posiadane... ten wydał w sumie kwiatów 13, pozostałe ani jednego... i bądź tu mądry... zakwitł jeszcze kilkoma kwiatami zawilec, którego mam od Edytki... inatomiast inne odmiany w tym 'Honorine Jobert', 'Rotkäppchen' czy 'Lorelei' też nie pokazał ani jednego kwiatka



No czemuż mnie to podium zwodzi i zawodzi? Łkam w nieutulonym żalu... a odpowiedź jest chyba prosta... za sucho, za ciemno... i akceptacji na takie warunki ze strony wymienionych roślin brak... stąd i z pięknych, kwietnych łanów nici! A czy ta świadomość oznacza, że dojrzałam już do ich pożegnania? No właśnie... tego jeszcze nie wiem


Tyleż tytułem jeszcze jesiennego marudzenia


To może na koniec dobre słowo by się zdało... zatem o hostach... bo te, jeśli o kwitnienie chodzi, w strefie cienia nie zawodzą... insza inszość karlenie, taśmienie i zanikanie... ale o tym kiedy indziej... ja zaś lubię te ich skromne, dzwoneczkowe kwiaty... do tego termin kwitnienia poszczególnych odmian jest na tyle rozstrzelony, że w zasadzie można powiedzieć, iż kwitną mi cały sezon

Na ten przykład 'Grand Slam' z początkiem październiku dała czadu, że hej

A teraz o październikowych przebarwieniach... może one w strefie cienia specjalnie spektakularne nie są, ale swoją jaskrawością moją osobę przez miesiąc po oczach biją

Hostowa sesja na złoto... w rolach głównych jako pierwsze wystąpiły: 'Hyuga Urajiro' oraz striptiski: 'Gypsy Rose' i 'Gypsy Lemon'... w roli umilaczy do towarzystwa: parnik kantoński (Disporum cantoniense) 'Moonlight' oraz kwitnąca po raz wtóry jarzmiankowa siewka od Ani... ech... było na czym oko zawiesić













Azalia 'Orlice' taka nieco tęczowa



I kolejne hosty w złotych sukienkach

''Amalia'



''Marilyn Monroe', choć kwiaty po części nadal w pąkach





''Dancing Queen'



Z każdym dniem pojawiało się coraz więcej żółci na rabatach... nie wszystko mój obiektyw wychwycił... zresztą szereg host dłuuugo grało w zielone







Klon japoński od pana Oreszczuka także podbił kolorek, acz skończyło się głównie na pomarańczowych przebłyskach, bo w moich warunkach świetlnych czerwień łapie - a i to nie każdego roku - tylko borówka



Rzeczona borówka... voila





Azalia atlantycka/ nadbrzeżna tradycyjnie w żółci



Azalia 'Soir de Paris' zaś - dzięki wykarczowaniu na czas połowy lilaka - zyskała na swoim stanowisku więcej światła i w efekcie nabrała przebarwień nieco innej nuty niż zazwyczaj, po raz pierwszy zachwycając mnie prawdziwie jesiennymi kolorami

Najpierw było tak:



A po 2 tygodniach tak:






I w końcu nadeszła ta wyczekiwana przeze mnie pora roku... zielone pół roku li tylko z zimozielonymi paprociami i rodkami (od połowy października do połowy kwietnia)





Paprotniczek - z uwagi na rozmiar rzeczonego nie przechodzi mi przez gardło słowo: paprotnik - szczecinkozębny (Polystichum setiferum) 'Barfod's Dwarf', podarowany mi przez Wojtka i Michała, nawet jeszcze pół roku nie spędził w moim ogródku a już poczuł potrzebę rozmnażania, produkując bulbki i rozmnóżki... po tej sesji przyszpiliłam mu listki do podłoża i żywię nadzieję, że wiosną założę przedszkole



Języcznik zwyczajny (Asplenium scolopendrium) 'Muricatum', prezent od Halszki, królujący na aspleniowisku... z paprotką walijską (Polypodium cambricum) 'Macrostachyon' za plecami, która swego czasu przywędrowała do mnie od Tomasza - teraz mam ją już na 2 stanowiskach







Uwielbiam ten zielony czas w moim ogródku !!! Czas łapania oddechu!

Ale, ale... winnam wspomnieć jeszcze, że... projekt oczko... wszedł w fazę realizacji a nawet i zafiniszował... trochę to trwało, co w sumie dziwić nie powinno, jeśli weźmie się pod uwagę, że każdy kamień i każdy patyk musiał tu przejść długotrwały proces weryfikacji i akceptacji... o dodatkowych atrakcjach w postaci bólu kręgosłupa tudzież łydek nie wspominając, bo nie dało rady przy tym akwenie pracować inaczej jak w zgięciu lub w kucki - oczko powstało na skraju korony rodka na nóżce - więc pracowało się etapami i po troszeczce aż... sezon nieoczekiwanie dobiegł końca... a czy jest to projekt skończony, śmiem wątpić... może układ kamieni doczeka się kolejnej korekty... może nasadzenia wokół... taa...

Tymczasem... już mi się marzy... drugie oczko... bo to jest strasznie zaraźliwa przypadłość... tyle że... by móc kopać kolejny dół, należałoby powysadzać parę host... czyli pchnąć następne kostki domina i znów zdemolować pół ogrodu... pytanie, czy natchnienie po temu na wiosnę będzie... póki co... voila... oczko w odsłonie jesiennej, foty z początku października







Zobaczymy, czy cyrtomium kariotolistne (Cyrtomium caryotideum) na obecności oczka skorzysta, bo w tym sezonie ta paproć mocno mi pomalała



Przy oczku znalazła też miejsce świeżo nabyta wietlica japońska (Athyrium niponicum) 'Crested Surf'... na potwierdzenie mojego mocnego postanowienia, że żadnych, ale to żadnych wietlic więcej już nie kupię... howgh!



A także cyklamen bluszczolistny (Cyclamen hederifolium) 'Special Leaf Alba', uwolniony z poprzedniego stanowiska z uścisku podrzenia nadmorskiego... tu w końcu zdecydował się w powypuszczać liście



Ponadto - poza wyżej wspomnianymi - w bliższej i nieco dalszej odległości od oczka rosną: nerecznica mocna (Dryopteris affinis) 'Cristata (The King)' oraz nerecznica Wallicha (Dryopteris wallichiana), hakonechloa smukła (Hakonechloa macra) 'Aureola', podrzeń żebrowiec (Blechnum spicant/ Struthiopteris spicant), ułudka wiosenna (Omphalodes verna), zanokcica skalna (Asplenium trichomanes), podrzeń nadmorski (Blechnum penna-marina/ Austroblechnum penna-marina), kopytnik pospolity (Asarum europaeum), białoobrzeżona miodunka odsadzona od egzemplarza, podarowanego mi przez Danusię, jarzmiankowa siewka, podarowana mi przez Anię... i jeszcze hosty 'mouse', acz te w formie zadoniczkowanej i póki co tylko na zasadzie przymierzania się do miejscówki, bo jeszcze nie zdecydowałam, czy zostaną, czy nie.

A ponieważ o bioróżnorodność należy dbać... są i gałęzie celem wsparcia dla ptactwa, jak i pozbawione większych roślinek podejścia dla kotów



I z relacji okołooczkowej to tyle... albowiem dalszych zdjęć, dokumentujących to miejsce, brak... co wynika z faktu, że jest ono nawet nie mocno, ale... mega ultra zacienione... zaś aparat przy obecnej wiecznie pochmurzastej aurze wariuje i ostrości mi tam nie łapie nijak

Uwieczniłam jedynie listopadowy epizod śnieżny... powiedzmy, że coś widać



Zapomniałam o najważniejszym... oczko czeka na odbiór... od swojej Matki chrzestnej

Monik Ty chyba cierpisz na chroniczny jet lag środek nocy, a Ty przed kompem... ale nie powiem.... milo czytać Twoje nocne elaboraty także, jak dla mnie obyś miała więcej bezsennych ncy ...
Na ostatniej fotce, jakby nie gałęzie, to tak nie bardzo byłoby wiadomo gdzie to oczko wypada... ale na jesiennych wygląda ślicznie- jakby od zawsze tam było...
Jarzmianki pilnuk... bo to potwór może wyrosnąć...
Biała świecznica piękna- wpisuję sobie na liste chciejstw...
A jeżeli chodzi o telefony w trakcie zakupów rodkowych to chyba mnie tego zwyczaju nie oduczysz... no bo do kogo dzwonić o szybką porade jak nie do eksperta... brać czy nie brać ... o to jest pytanie...
Spokojnych Świąt Ci życzę

Ale prezent dostaliśmy na święta! No to niespodzianka!

Ania z ust mi wyjęła..

Świętujcie miło i spokojnie!

Moniko, u mnie kiedyś do takiej kastry wpadł jeż i utonął, tak że zalecam stabilny stosik kamieni z jednej strony, żeby potencjalny kolczasty gość i napił się, i wyszedł do domu.
Klimat zajebisty!!! Zieleń najpiękniejsza w województwie

O matko chwilę mnie nie było a tu Monia sie rozszalała na całego
Ja tak jak Ania teraz przed każdym zakupem rodka będę wykonywać telefon do przyjaciółki
Co do trójsklepki to tez mam mieszane uczucia bo juz miałam ją wykopać a ona w tym roku wreszcie zakwitła no i znów odroczyła egzekucję