W jesieni najfajniejsze są widoki paprociowe, absolutny wymóg w ogrodzie <3

SantaRispetto napisał:
Absolutnie się z tym zgadzam!

Cyrtomium 'Spin Cycle'- forma o mocno błyszczących liściach, niedawno wypuszczona na rynek przez Terra Nova Nurseries. Terra Nova nie określa gatunku, tylko rodzaj, co może świadczyć o hybrydowym pochodzeniu paproci, lub kompletnie przypadkowym uzyskaniu jej z siewu i braku klasyfikacji. Niektóre szkółki oferują 'Spin Cycle', jako Cyrtomium falcatum, zapewne dlatego, że błyszczące liście są cechą wspólną obu tych paproci.
Nie wiem, jak u Was, ale u mnie w ogrodzie Cyrtomium falcatum wymaga dość porządnego ocieplenia na zimę, więc liczę się z tym, że i 'Spin Cycle' trzeba będzie mocno opatulić. Póki co, zasypały je liście opadające z drzew i tak przetrwa cieplejszą część zimy. Jak inne cyrtomia rośnie w mocniejszym cieniu, bo generalnie, ten rodzaj nie lubi się ze słońcem.




fot. 16.11.2025r.
.

Paprocie zdziś. Ładnie zdobią, ja też się zgadzam

Bajeczka Miłko!

Marzuś, w obiektywie Miłki nawet pokrzywa wygląda pięknie.

2-letnia rozmnóżka Polystichum setiferum 'David Howard' w towarzystwie samosiejek Cyclamen coum 'Silver Leaf'...
Zimować będzie pod liśćmi opadłymi z drzew.


fot. 19.11.2025r.
.

Na marginesie tego, co pisałam w wątku o Kolekcjach Narodowych.... Jedna ze zinwentaryzowanych paproci, to Dryopteris sieboldii ' Fimbriatum'- rzadka, bardzo wolno przyrastająca forma nerecznicy Siebolda. Niestety, mam ją tylko w jednym egzemplarzu, więc choć posadziłam ją na bardzo zacisznym stanowisku, na niższe temperatury opatulę ją cieplutko.


fot. 23.11.2025r.
.

Od wielu lat mam kilka sztuk Dryopteris marginalis , nerecznicy której zarodniki ułożone są w bardzo charakterystyczny sposób, bo w jednym rzędzie wzdłuż brzegów listków. Stąd właśnie nazwa tego gatunku 'honorująca' pozycję kupek zarodni na samym marginesie. Co dziwne, nigdy nie doczekałam się ani jednej samosiejki, choć wiele innych paproci wysiewa się obficie.


fot. 28.11.2025r.
.

Dryopteris hirtipes, półtora roczne siewki, już zahartowane ale nie zimowane w gruncie. Ciekawe na ile mrozoodporny...bo naturalnie występuje w Chinach ale i w Papua Nowa Gwinea

Tomku, miałam w swojej kolekcji trzy egzemplarze Dryopteris hirtipes, ale w ciągu 2 lat wszystkie wypadły. Dwu, albo trzykrotnie dodawałam na forum zdjęcia tej nerecznicy, ale cóż, skończyło się... Trzeba go dobrze opatulać na zimę i to razem z najbliższą okolicą- myślę, że tak z pół metra wokół.
Dlatego, proszę, zabezpiecz je już teraz włókniną i przykryj kilkoma gałęziami świerka (gęstym stroiszem).

fot IX. 2020



fot. 2021r.



.

Paprotka oznaczona jakoPolyodium interjectum 'Crenatum', Nie wiem czy to prawidłowe oznaczenie, bo nie znalazłem informacji o takiej odmianie ?

Tomek Mr napisał:
Raczej nie, bo 'crenatum' a propos paproci oznacza, że listki mają wyraźne, ale nierówno falowane marginesy/ ząbki na brzegu. W literaturze wiktoriańskiej pokazywane były formy Polypodium vulgare crenatum



Ta na Twojej fotce jest w typie 'Lawrence Crocker'/'Diane' ?

Polypodium vulgare acutum, czyli forma o ostro zakończonych listkach I rzędu i ostrym wierzchołku liścia (acute/ acutum- spiczasty, ostro zakończony)


fot. 19.11.2025r.


fot. 22.11.2025r.
.
.

Poll napisał: Tak Polu, bardzo je przypomina.

Coniogramme jinggangshanensis 'Shishi', to nowa paproć u mnie. Na zimę dostanie pewnie ocieplenie

Ło matko... właśnie usiłowałam przeczytać: jinggangshanensis i wyszło mi coś na kształt: dżin -gang -sza -nenzis... dobrze?

Od razu poszłam poszukać od czego ta jakże prosta nazwa... i wyszło, że od pasma górskiego Jinggang a przy okazji też miasta o tej samej nazwie na granicy prowincji Jiangxi i Hunan w południowo-wschodnich Chinach... a one góry to taka kolebka chińskiej rewolucji, gdzie urzędował Mao

Czyli po naszemu ta paprota, której człon pierwszy też ofkoz nie przetłumaczony... zwałaby się dżingangszańska... podoba mi się

Monik, zawsze podziwiam Twoją dociekliwość ...Czarek jak wraca z lewizny, to pewnie nie ma lekko?

Selaginella braunii co prawda to nie paproć, ale podobna i trochę spokrewniona

A ja jak zawsze raczej artystycznie niż merytorycznie....

Dryopteris kinkiesis 'Green Hans', to paproć o sztywnych, szerokich i błyszczących liściach. Jak to przeważnie bywa z paprociami, nazwa ma wiele synonimów, m.in. Dryopteris hunanica i Dryopteris championii var. tenuifrons. To nowa paproć w mojej kolekcji, niedawno posadzona, więc przy mrozach -5C zostanie okryta włókniną i stroiszem.


fot. 12.12.2025r.
.

Tomasz... a co to lewizny? To nie po łacinie, więc ja tego nie rozumiem

Ja po prostu lubię te łacińskie zagadki

Ta Poli jednak prostsza do wymówienia, choć więcej szukania, zwłaszcza panów odkrywców

Dryopteris kinkiesis - nerecznica kinkińska - od regionu Kinki w środkowo-zachodniej części wyspy Honsiu w Japonii

Dryopteris hunanica - nerecznica hunańska - od prowincji Hunan w środkowych Chinach, położonej w środkowym biegu dorzecza Jangcy

Czyli - jak rozumiem - oznacza to, że paproć ta została znaleziona i nazwana jako gatunek dwukrotnie, najpierw w Japonii (pierwsza publikacja 1933) przez Gen-ichiego Koidzumiego (1883-1953), co następnie potwierdził Motozi Tagawa (1908-1977), drugi raz w Chinach (pierwsza publikacja 1940) przez Ren Chang Chinga (1898–1986)... no a potem ktoś pokojarzył, że to ta sama paprota

A pomiędzy tymi odkryciami znalazł się jeszcze jeden pan, mianowicie Hiroshi Itô (1909-1978 lub 1980), który w swojej publikacji z 1939 roku uznał, że to żaden inny gatunek, tylko Dryopteris championii var. tenuifrons czyli odmiana nerecznicy Championa o cienkich/ delikatnych/ wątłych frondach/ liściach

tenui - od łacińskiego tenuis, co oznacza cienki, delikatny, wątły
frons - łacińskie słowo oznaczające liść paproci czyli frond

I tyle


Albo nie... bo wrócę jeszcze do paproty dżingangszańskiej i dodam, że odkrywcą gatunku był wspomniany tu Ren Chang Ching (1898–1986) do spółki z Kung Hang Shingiem (ur. 1934) i jak na paprotę, to świeża sprawa, bo pierwsza publikacja z 1981 roku

I tyle

Monik

Co by nie powiedzieć - miłośnicy paproci są dłuuugowieczni

Nelu... popatrz... odkryć paprotę w wieku 83 lat... azali wszystko przed nami... ino do Azji trzeba się wybrać

Aczkolwiek pewnie po paproć skakał ten, co miał lat 47

Noo... a pan Hiroshi to już całkiem przesadził...