O matko, ależ masz plagę tych golasów....

Ewo, to prawda, nie ma idealnego rozwiązania. U Ciebie problemem jest nadmierna liczebność tego paskudztwa, dużo podmokłych miejsc. Co do pułapek, to najlepsze byłoby piwo, tylko to spore koszty. Dlatego w tym roku próbuję z drożdżami piwnymi, bo podobno efekt jest podobny. Ale czy to prawda, przekonam się sam. Do piwa lezą, to sprawdziłem. Można ich sporo wyłapać.
Drożdże piwne kupiłem w proszku. Rozpuszczam trzy-cztery łyżki stołowe w pół litrze ciepłej wody, do tego dwie-trzy łyżki cukru. Tak na oko. I zostawiam to na pół godziny. Potem wlewam do małej, pięciolitrowej konewki i jeszcze rozcieńczam letnią wodą. I tak się przechadzam z konewką po ogrodzie, wlewając do pułapek, po kilka centymetrów do każdej. Ja ich trochę mam porozkładanych w różnych miejscach. W zależności od ich liczby płynu może być potrzebne mniej lub więcej. Jeśli drożdże okażą się mniej skuteczne, wrócę do piwa.

Dziękuję Tomku za odpowiedź. Każda rada się przyda.
A ja pomyślałam o zwykłych drożdżach z cukrem. Też są bardzo aromatyczne. Spróbuję, tylko muszę kupić takie pułapki zadaszone, jak Ty masz, bo u mnie dużo deszczu.

To daj potem znać, czy zwykłe drożdże też je przyciągają? Byłoby jeszcze taniej.

Dam znać na pewno. Zrobiłam zakup pułapek, ale póki do mnie nie przyjadą, zrobię pułapki ze słoików z drożdżami. Daszki jakieś prowizoryczne też się znajda, ale na razie mam w zapowiedziach kilka dni bez deszczu

Bardzo długi artykuł o ślimakach jest TUTAJ

Fragmenty skopiowałam:

Bladym świtem wyszłam do ogrodu. Na skoszonej trawie pasło się mnóstwo golasów Po ubiciu koło setki sztuk doszłam do wniosku, że szybciej będzie, jak je wyzbieram. A oto efekt jednego przejścia (zbioru)

Basieńko! Skąd tyle ślimaków? Deszcz u Ciebie spadł?
I co potem z nimi zrobiłaś? Przerzuciłaś do sąsiada?

I co będzie, zupa czy klopsy?

Nabiłam na patyczki i szaszłyki wyszły

O deszczu to marzę, ale rano rosa była duża. Skąd się ich tyle wzięło Przecież ja granulki sypię

Basiu one w ziemi siedzą.
Znalazłam takie zdjęcie z lata. To jest ten moment, kiedy nazbierałam stary garnuszek ślimaków i poszam ubrać buty na dalszą wędrówkę, żeby je wynieść bardzo daleko do lasu, tak daleko, żeby już nie wróciły. Kto żyw -nawiewka.

Kasiu, okropny widok
Dosłownie wczoraj rozmyślałam jak lata temu, w dzieciństwie pracowaliśmy z rodzicami zarówno na działce ale też w rodzinnym gospodarstwie i wtedy nie było tych ślimaków wcale i tak się rozmarzyłam o ile przyjemniejsze teraz było by to moje ogrodnictwo gdyby znów nie było tych ślimaków. O ile byłoby łatwiejsze. Bo teraz to naprawdę czasami przypomina jakąś regularną walkę.

Też porównałabym tą sytuację do walki. Nie pamiętam takiej plagi ślimaków z wcześniejszych ogrodów. 30-40 lat temu. Garnuszek to jest ostatni etap, po tygodniach z pełnym ślimaków 10 litrowym kubłem po farbie, potem 5 i 3 litrowym. Wtedy wyniosłam razem około 80 kg ślimaków. Raczej je tutaj wrzucali, nie mogę tego inaczej wytłumaczyć.
Zdjęcie jest sprzed kilku lat, ostatnie dwa lata z letnią suszą zabiło ślimaki ostatecznie.

Powróciły tej wiosny, po dwóch latach z suszą i pozornego spokoju. Tym razem zaplanowałam eksperyment naukowy z monitoringiem. Złapane ślimaki są znakowane, otrzymują numer i są re lokowane na kompost.

Imiona im nadaj! Te najszybsze zapisz do szkoły sportowej!

Dopiero jest jeden, nie ma problemu z imionami, można dopisać przy numerach i zrobić listę . Dzisiaj tylko jednego złapałam. To skromny początek, nie wiemy, jak się dalej rozwinie akcja. Jeśli są propozycje imion, to proszę bardzo. Jak widać, jest to istota czująca i zestresował się znakowaniem wodoodpornym, niezmywalnym mazakiem.

Już się cieszę na widok oznaczonego pomrowa albo ślinika

Mają rodzaj płaskiej skorupki, płytki na " grzbiecie", rozważam ewentualnie tatuaże. Niestety z braku ślimaków eksperyment może się nie powieść. Tak jak u dentysty,: z powodu braku zębów próchnicy nie stwierdzono.